IV Niedziela Wielkanocna (Niedziela Dobrego Pasterza)
J 10, 27-30
Jezus powiedział:
«Moje owce słuchają mego głosu, a Ja znam je. Idą one za Mną, a Ja daję im życie wieczne. Nie zginą na wieki i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki. Ojciec mój, który Mi je dał, jest większy od wszystkich. I nikt nie może ich wyrwać z ręki mego Ojca. Ja i Ojciec jedno jesteśmy».
Krok 1: Czytanie
- „Moje owce” – Jezus jest Dobrym Pasterzem, który zna każdego człowieka i ma dla niego cenny dar: życie wieczne. Perła, coś drogocennego, skarb. Życie szczęśliwe, niekończące się w chwili śmierci. On ci je chce dać, a ty nie musisz za nie płacić ani grosza.
- „Nikt nie wyrwie ich z mojej ręki” – żadne niebezpieczeństwo nie jest na tyle potężne, żeby nam wyrządzić krzywdę. Jezus opatruje twoje rany, leczy choroby, bierze na ramiona i niesie, gdy brakuje ci siły.
- Owce w czasach Chrystusa były narażone na ataki dzikich zwierząt, mogły wpaść do przepaści, bo często pasły się w górach. Pasterz nie mógł pozwolić sobie ani na chwilę nieuwagi.
Krok 2: Medytacja
- Które słowo, zdanie najbardziej zapadło ci w pamięć? Powtarzaj je kilka razy. Pytaj, co Pan chce ci przez nie powiedzieć.
- Czy słuchasz głosu Jezusa? Przestrzegasz Jego przykazań? Żyjesz według wskazówek Ewangelii?
- Czy wierzysz w życie wieczne?
- Czy oddajesz swoje problemy Ojcu niebieskiemu?
Krok 3: Modlitwa
- Jezu, Dobry Pasterzu! Dziękuję Ci za to, że się o mnie troszczysz. Wierzę, że przez chrzest stałem się dziedzicem życia wiecznego, życia prawdziwego, życia szczęśliwego. Proszę, żebym umiał cieszyć się tym darem każdego dnia. Dodawaj mi siły i odwagi, abym się nie zbuntował
i nigdy Cię nie zawiódł. Amen.
