Nasza świątynia już od 1393 roku poświęcona jest opiece św. Wojciecha, Biskupa i Męczennika. W ołtarzu głównym znajduje się obraz przedstawiający świętych Wojciecha i Jerzego klęczących u stóp Matki Bożej Śnieżnej. Na witrażu w prezbiterium umieszczone są sceny z życia głównego patrona naszej Ojczyzny (ten zaszczytny tytuł nosi również Maryja, Królowa Polski oraz św. Stanisław).
W nawie bocznej znajduje się jeszcze jeden wizerunek św. Wojciecha. Nasz patron jest na nim przedstawiony w postawie stojącej, w ręku trzyma pastorał, na głowie ma założoną mitrę, ubrany jest w czerwony ornat, który nawiązuje do krwi przelanej w Prusach za wiarę w Chrystusa.
Odpust parafialny corocznie jest związany z postacią biskupa Wojciecha. Wielu parafian modli się każdego dnia w domach przed jego wizerunkiem, który jest kopią obrazu z nawy bocznej. Od 2018 roku w każdy wtorek odprawiamy w kościele nabożeństwo ku jego czci.
Staranie o relikwie św. Wojciecha rozpoczęliśmy we wrześniu 2019 roku. Ksiądz Proboszcz wystosował wtedy prośbę do Księdza Arcybiskupa Wojciecha Polaka, Metropolity Gnieźnieńskiego, Prymasa Polski. Stosowną opinię w tej sprawie dołączył Ksiądz Arcybiskup Marek Jędraszewski, Metropolita Krakowski.
Ksiądz Prymas w piśmie datowanym na 1 października 2019 roku wyraził zgodę na przekazanie cząstki doczesnego ciała św. Wojciecha do naszej parafii. Zaznaczył, że należy ją odebrać w Gnieźnieńskiej Bazylice Archikatedralnej 23 kwietnia tj. w dniu liturgicznej uroczystości ku jego czci, na Mszy świętej o godzinie 12.00.
Z tej okazji została zaplanowana parafialna pielgrzymka do Lichenia i Gniezna. Nie doszła ona jednak do skutku ze względu na panującą epidemię koronawirusa. Niemożliwy stał się wyjazd delegacji (zapisało się 50 osób), dlatego do Grobu św. Wojciecha udali się tyko księża z naszej parafii.
Relikwie wraz z dokumentem poświadczającym ich autentyczność zostały przekazane na ręce Księdza Proboszcza przez gnieźnieńskiego biskupa pomocniczego Krzysztofa Wętkowskiego. Na piśmie podpisanym przez Księdza Prymasa, opieczętowanym jego pieczęcią, widnieje data 20 marca 2020 roku. Jest ono sporządzone w języku łacińskim. Prymas zaświadcza w nim, że cząstka przekazana do naszej parafii została odłożona z kości św. Wojciecha, Biskupa i Męczennika, strzeżonych w ossarium gnieźnieńskim.
Uroczyste wprowadzenie relikwii miało miejsce w niedzielę 3 maja 2020 roku na Mszy świętej sprawowanej w intencji ojczyzny o godzinie 10.30, transmitowanej przez Internet na Kanale Parafia Zator TV i Facebooku.
To historyczne wydarzenie było poprzedzone nowenną ku czci świętego Patrona. Przez 9 dni modliliśmy się przez jego orędownictwo i zapoznawaliśmy się z kolejnymi wydarzeniami z jego życia.
Relikwiarz i dokument poświadczający autentyczność zostały wniesione przez Księży Wikariuszy w procesji i przekazane na ręce Księdza Proboszcza. Po ucałowaniu relikwie umieszczono na specjalnie przygotowanym miejscu w prezbiterium i dokonano ich okadzenia. Dokument został odczytany najpierw w języku oryginalnym, a następnie po polsku. Wspólnie odśpiewaliśmy dziękczynny hymn „Ciebie Boga wysławiamy”, odmówiliśmy litanię do św. Wojciecha i zawierzyliśmy całą parafię jego opiece.
Ksiądz Proboszcz w homilii przybliżył żywot św. Biskupa, który pochodził z możnego czeskiego rodu Sławnikowiców. Bardzo szybko został mianowany biskupem Pragi. Miał wtedy zaledwie 27 lat. Chrześcijaństwo w Czechach nie było jeszcze mocno ukorzenione, dlatego Wojciech musiał zmagać się z wieloma problemami. Nie chciano słuchać jego pouczeń, odrzucano wskazania Ewangelii. Dlatego biskup udał się do Rzymu, by poprosić papieża o zwolnienie z obowiązków. Przez 3 lata pozostał u braci benedyktynów na Awentynie. Po tym okresie wrócił do swojej ojczyzny. W Pradze, odwołując się do starożytnego prawa azylu, udzielił schronienia kobiecie pochwyconej na cudzołóstwie. Mimo tego została ona zabita w świątyni, a Wojciech obłożył klątwą sprawców tego przestępstwa. W odwecie zamordowano jego rodzeństwo i spalono gród rodzinny. Biskup musiał uchodzić ze stolicy. Od papieża otrzymał zgodę, by udać się na misje. W 996 roku został przyjęty na dworze księcia Bolesława Chrobrego. Wraz z bratem Radzimem udał się do pogańskich Prus. 23 kwietnia 997 roku został zamordowany, bezpośrednio po odprawionej Mszy świętej, mając na sobie szaty liturgiczne. Jako pierwszy cios zadał mu pogański kapłan, a potem w jego sercu utopiono jeszcze 6 włóczni. Odcięto mu głowę i wbito ją na pal. Jego ciało wykupił książę Bolesław przekazując dokładnie tyle złota, ile ono ważyło.
Wojciech został ogłoszony świętym już w 999 roku przez Sylwestra II. Wtedy też zapadła decyzja o utworzeniu w Gnieźnie nowej, niezależnej metropolii. Jej patronem został św. Wojciech, a do jego grobu w 1000 roku pielgrzymował sam cesarz niemiecki Otton III. Został on wtedy obdarowany relikwią ramienia świętego biskupa. Jej część umieścił w Akwizgranie, a część na wysepce Tybru w Rzymie.
W XII wieku wykonano słynne drzwi gnieźnieńskie, na których w 18 obrazach-płaskorzeźbach wyrzeźbionych w brązie przedstawiono sceny z życia św. Wojciecha. W ikonografii Święty występuje w stroju biskupim, w paliuszu, z pastorałem. Jego atrybutami jest orzeł, wiosło oraz włócznie, od których zginął.