Żywy różaniec
CELE ŻYWEGO RÓŻAŃCA:
- Umocnienie wiary w duszach wiernych.
- Modlitwa w intencjach Kościoła, Ojca Świętego, o pokój i nawrócenie grzeszników przez wstawiennictwo Matki Bożej Różańcowej.
- Obrona przed duchowymi zagrożeniami.
- Ożywienie działalności apostolskiej.
OBOWIĄZKI:
- Odmawianie codziennie jednego dziesiątka Różańca.
- Udział w comiesięcznej zmianie tajemnic.
- Częste przystępowanie do sakramentów świętych, oraz udział w nabożeństwach maryjnych.
- Szerzenie czci Maryi przykładem życia i działalnością apostolską.
- Odważne stawanie w obronie wiary i Kościoła.
- Udział w pogrzebie zmarłego członka ŻR, oraz modlitwa za spokój jego duszy.
ODPUSTY:
Kościół udziela członkom ŻR odpustu zupełnego z zachowaniem zwykłych warunków (stan łaski uświęcającej, Komunia święta, brak przywiązania do grzechu, modlitwa w intencjach Ojca Świętego ) w dniu:
- Przyjęcia do ŻR,
- Bożego Narodzenia (25 XII),
- Ofiarowania Pańskiego (2 II),
- Zwiastowania Pańskiego (25 III),
- Zmartwychwstania Pańskiego,
- Niepokalanego Poczęcia NMP (8 XII),
- Wniebowzięcia NMP (15 VIII),
- Matki Bożej Różańcowej (7 X).
„Ci, którzy zawierzą mi przez Różaniec, nie zginą. To, o co prosić będziecie przez mój Różaniec otrzymacie”.
opiekun – ks. Robert Jończyk
INTENCJE NA ROK 2016
Styczeń
- Ogólna: Aby ludzie należący do różnych tradycji religijnych i wszyscy ludzie dobrej woli współpracowali w promowaniu pokoju.
- Misyjna: Aby w tym roku, poświęconym życiu konsekrowanemu, zakonnicy i zakonnice odnaleźli radość płynącą z naśladowania Chrystusa i gorliwie oddawali się posługiwaniu ubogim.
Luty
- O: Aby więźniowie, a szczególnie młodzi, mieli możliwość ułożenia sobie na nowo godnego życia.
- M: Aby małżonkowie, którzy się rozeszli, znaleźli zrozumienie i wsparcie we wspólnocie chrześcijańskiej.
Marzec
- O: Aby wszyscy ludzie prowadzący badania naukowe stawiali sobie za cel służenie integralnemu dobru człowieka.
- M: Aby coraz bardziej uznawany był specyficzny wkład kobiety w życie Kościoła.
Kwiecień
- O: Aby ludzie nauczyli się szanować świat stworzony i strzec go jako dar Boży.
- M: Aby prześladowani chrześcijanie odczuwali pocieszającą obecność zmartwychwstałego Pana i solidarność całego Kościoła.
Maj
- O: Abyśmy, odrzucając kulturę obojętności, mogli zajmować się cierpieniami bliźniego, a szczególnie chorych i ubogich.
- M: Aby wstawiennictwo Maryi pomagało chrześcijanom żyjącym w zsekularyzowanych środowiskach z gotowością głosić Jezusa.
Czerwiec
- O: Aby migranci i uchodźcy spotykali się z dobrym przyjęciem i byli traktowani z szacunkiem w krajach, do których przybywają.
- M: Aby osobiste spotkanie z Jezusem wzbudzało w wielu młodych ludziach pragnienie ofiarowania Mu własnej egzystencji w kapłaństwie lub w życiu konsekrowanym.
Lipiec
- O: Aby odpowiedzialność polityczna była przeżywana na wszystkich poziomach jako wzniosła forma miłosierdzia.
- M: Aby chrześcijanie w Ameryce Łacińskiej w obliczu nierówności społecznych mogli dawać świadectwo miłości do ubogich i wnosić swój wkład, by społeczeństwo stawało się bardziej braterskie.
Sierpień
- O: Aby wszyscy ludzie pracujący na polu wolontariatu wielkodusznie angażowali się w służbę potrzebującym.
- M: Abyśmy, wychodząc poza siebie, potrafili stawać się bliscy tym, którzy są na peryferiach więzi międzyludzkich i społecznych.
Wrzesień
- O: Aby wzrastały możliwości kształcenia się i pracy dla wszystkich ludzi młodych.
- M: Aby katecheci byli w swoim życiu konsekwentnymi świadkami wiary, którą głoszą.
Październik
- O: Aby został wykorzeniony handel ludźmi, nowoczesna forma niewolnictwa.
- M: Aby wspólnoty chrześcijańskie na kontynencie azjatyckim w duchu misyjnym głosiły Ewangelię tym, którzy jeszcze na nią czekają.
Listopad
- O: Abyśmy potrafili otworzyć się na osobiste spotkanie i dialog ze wszystkimi, również z tymi, którzy mają inne niż my przekonania.
- M: Aby Pasterze Kościoła, głęboko miłując swoje owce, mogli towarzyszyć im w drodze i podtrzymywać ich nadzieję.
Grudzień
- O: Abyśmy wszyscy mogli doświadczać miłosierdzia Boga, który wciąż niestrudzenie nam przebacza.
- M: Aby rodziny, w szczególny sposób te, które cierpią, znajdowały w narodzinach Jezusa znak niezawodnej nadziei.
